Μια ακόμη αρνητική παράδοση έσπασε, αν κι έπρεπε το ευτυχές γεγονός να είχε συμβεί χρόνια πριν. Ας όψονται τα μεγάλα κεφάλια του ελληνικού ποδοσφαίρου κι ανεπανάληπτες προσωπικότητες, όπως ο κύριος Σπανέας, εξαίρετος χειρούργος-διαιτητής.
Περασμένα ξεχασμένα όμως, η αποψινή νέμεση αποζημιώνει και με το παραπάνω όσες πίκρες γευτήκαμε μέχρι εδώ. Η δικαιοσύνη έλαμψε, η μεγαλύτερη ομάδα και η πιο προετοιμασμένη υπερίσχυσε. Η Πανιωνάρα δεν το έχανε το παιχνίδι απόψε. Ο Τζιμπούρ έδειξε τον δρόμο και γυρνώντας στους οπαδούς των φιλοξενουμένων έκανε την σωστότερη κίνηση: τους παρότρυνε να σωπάσουν.
Οι παίχτες του Παναθηναϊκού σαστισμένοι, εκτός πραγματικότητας,μονάχα γκρίνιαζαν για τα σφυρίγματα του διαιτητή. Δεν έβλεπαν όμως τον Μάντζιο που έκανε κοντρόλ αποκλειστικά με το χέρι του σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δεν έβλεπαν τις κίτρινες κάρτες που μοίραζε ο διαιτητής αφειδώς σε ΟΛΟΥΣ τους παίχτες, δεν έβλεπαν το offside που σφύριζε ο διαιτητής ενώ οι παίχτες του ιστορικού έφευγαν από κανονικότατη θέση, με αξιώσεις για ένα δεύτερο γκολ.
Δεν θα αναλωθούμε όμως στις λεπτομέρειες. Η ομαδάρα έδειξε κι απόψε ότι δεν φοβάται κανένα όνομα, καμία ομάδα, καμία παράδοση. Ο Λίνεν έχει κάνει εκπληκτική δουλειά κι αυτό φάνηκε ακόμη και στην άμυνα, το αδύνατό μας σημείο. Και φυσικά, απόψε φάνηκε πως κανένας δεν (πρέπει να) κερδίζει μονάχα με τη φανέλα, μα με το παράστημα μέσα στο γήπεδο. Κι αν απόψε ο κάθε βάζελος αναφώνησε: "Πού είναι ο Σπανέας;" ας το ξεχάσει. Τέτοια εγκλήματα δεν επιτρέπονται πλέον στην Πλατεία.
Κι όπως είπαμε, μετά από μια μέτρια προπόνηση έρχονται τα σημαντικά. Εμπρός για την πρόκριση για να κάνουμε όλο τον κόσμο να αναγνωρίσει την αξία μας. Εμπρός Ιστορικέ!!!
Και τελειώνοντας, μια ιδέα από έναν Πραγματικό Ύμνο...
Φαιδραί διαλάμπουν και αύθις ημέραι,
Εικόνες των πάλαι ποτέ ημερών
Το μήκος παρήλθε των χαύνων αιώνων,
Παρήλθον τα σκότη νυκτών παγερών.
Ω!! χαίρε του ψάλτου γενέτειρα, χαίρε,
Σεμνής Ιωνίας περίδοξος γη.
Και πάλιν ο μέγας αγών των προγόνων
Τιμάς επίζηλους προς σε χορηγεί.
Η νεολαία αιώνας τώρα,
Μαραινόμενη ληθαργίαν,
Ηγέρθη πάλιν με προθυμίαν,
Ζητεί το κλέος και την αλκήν
Και της υγείας ποθεί τα δώρα
εις γυμνασίαν αρμονικήν.
Ευσταλής και θερμή συνελθούσα
εις αμίλλης τον θείον βρασμόν,
ομοφρόνως στερρόν καταρτίζει
Πανιώνιον αύθις δεσμόν.
Περασμένα ξεχασμένα όμως, η αποψινή νέμεση αποζημιώνει και με το παραπάνω όσες πίκρες γευτήκαμε μέχρι εδώ. Η δικαιοσύνη έλαμψε, η μεγαλύτερη ομάδα και η πιο προετοιμασμένη υπερίσχυσε. Η Πανιωνάρα δεν το έχανε το παιχνίδι απόψε. Ο Τζιμπούρ έδειξε τον δρόμο και γυρνώντας στους οπαδούς των φιλοξενουμένων έκανε την σωστότερη κίνηση: τους παρότρυνε να σωπάσουν.
Οι παίχτες του Παναθηναϊκού σαστισμένοι, εκτός πραγματικότητας,μονάχα γκρίνιαζαν για τα σφυρίγματα του διαιτητή. Δεν έβλεπαν όμως τον Μάντζιο που έκανε κοντρόλ αποκλειστικά με το χέρι του σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δεν έβλεπαν τις κίτρινες κάρτες που μοίραζε ο διαιτητής αφειδώς σε ΟΛΟΥΣ τους παίχτες, δεν έβλεπαν το offside που σφύριζε ο διαιτητής ενώ οι παίχτες του ιστορικού έφευγαν από κανονικότατη θέση, με αξιώσεις για ένα δεύτερο γκολ.
Δεν θα αναλωθούμε όμως στις λεπτομέρειες. Η ομαδάρα έδειξε κι απόψε ότι δεν φοβάται κανένα όνομα, καμία ομάδα, καμία παράδοση. Ο Λίνεν έχει κάνει εκπληκτική δουλειά κι αυτό φάνηκε ακόμη και στην άμυνα, το αδύνατό μας σημείο. Και φυσικά, απόψε φάνηκε πως κανένας δεν (πρέπει να) κερδίζει μονάχα με τη φανέλα, μα με το παράστημα μέσα στο γήπεδο. Κι αν απόψε ο κάθε βάζελος αναφώνησε: "Πού είναι ο Σπανέας;" ας το ξεχάσει. Τέτοια εγκλήματα δεν επιτρέπονται πλέον στην Πλατεία.
Κι όπως είπαμε, μετά από μια μέτρια προπόνηση έρχονται τα σημαντικά. Εμπρός για την πρόκριση για να κάνουμε όλο τον κόσμο να αναγνωρίσει την αξία μας. Εμπρός Ιστορικέ!!!
Και τελειώνοντας, μια ιδέα από έναν Πραγματικό Ύμνο...
Φαιδραί διαλάμπουν και αύθις ημέραι,
Εικόνες των πάλαι ποτέ ημερών
Το μήκος παρήλθε των χαύνων αιώνων,
Παρήλθον τα σκότη νυκτών παγερών.
Ω!! χαίρε του ψάλτου γενέτειρα, χαίρε,
Σεμνής Ιωνίας περίδοξος γη.
Και πάλιν ο μέγας αγών των προγόνων
Τιμάς επίζηλους προς σε χορηγεί.
Η νεολαία αιώνας τώρα,
Μαραινόμενη ληθαργίαν,
Ηγέρθη πάλιν με προθυμίαν,
Ζητεί το κλέος και την αλκήν
Και της υγείας ποθεί τα δώρα
εις γυμνασίαν αρμονικήν.
Ευσταλής και θερμή συνελθούσα
εις αμίλλης τον θείον βρασμόν,
ομοφρόνως στερρόν καταρτίζει
Πανιώνιον αύθις δεσμόν.
1 σχόλιο:
ρε άσε τα παπατζηλίκια λέέέμεεε
Δημοσίευση σχολίου