Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007

Η κόρη μου η σοσιαλίστρια...

Το θυμάστε το έργο με τη Βουγιουκλάκη, όπου μια πορεία για την ειρήνη έγινε αφορμή για πολλούς εργαζομένους να έρθουν σε σύγκρουση με τη διοίκηση του εργοστασίου, στο οποίο εργάζονταν; Τότε κάμερες δεν υπήρχαν, τον ρόλο του πληροφοριοδότη έπαιζε ο ευνοούμενος υπάλληλος του εργοδότη, ο οποίος κατέγραφε ευλαβικά σε ένα μπλοκάκι τα ονόματα των συμμετεχόντων στην πορεία ΕΙΡΗΝΙΚΑ.
Τώρα οι εποχές άλλαξαν, η ανάγκη ελέγχου όμως παρέμεινε η ίδια. Με την τεχνολογία τα πράγματα είναι πολύ ευκολότερα για όσους θέλουν να ελέγξουν. Αμεσότητα, αποδοτικότητα κι όλα αυτά με ένα εξαιρετικά εύπεπτο άλλοθι: την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου.
Η ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου ωστόσο σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να διασφαλιστεί με το στυγνό φακέλωμα ατόμων. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να αντιμετωπίσεις το έγκλημα και την επιθετικότητα, όχι δίνοντας κίνητρο σε αυτούς που επιθυμούν να παραβιάζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών. Όταν τα προσωπικά δεδομένα του καθενός παύουν να διαφυλάσσονται, πολλοί κίνδυνοι ελλοχεύουν. Πρώτα και κύρια, μπορείς εύκολα να γίνεις έρμαιο εκμετάλλευσης, ενώ ταυτόχρονα ο φόβος και η τρομοκρατία μετατρέπονται σε πραγματικότητα, σε ρουτίνα. Ο Μεγάλος Αδερφός σε παρακολουθεί...Μόνο που στην περίπτωση αυτή δεν ομιλούμε για αδερφική αγάπη κι αγνά συναισθήματα και κίνητρα, μα για ύπουλες τακτικές με σκοπό την επιβολή ελέγχου επάνω στους πολίτες της κάθε κοινωνίας...Κι αν δεν αντιδράσουμε τώρα, δείχνουμε ότι δεν ενδιαφερόμαστε για το αναφαίρετο δικαίωμα, για το οποίο πάλεψαν οι πρόγονοί μας και καλούμαστε να διασφαλίσουμε: για το δικαίωμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: