Στην Κ...Αφιερωμένο στην γυναίκα...

"Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου
και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
και εκείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί...

Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής...

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε αγγίξεις το κορμί σου
και τό'βρεις τσακισμένο απ' τις πληγές
και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες να ακούσουν τη φωνή σου
και οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές..."

Δεν πιστεύω πως χρειάζονται πολλά λόγια για να δικαιολογήσω την επιλογή μου αυτή...Αυτό το τραγούδι είναι για μένα μια κραυγή προς την αυτογνωσία, θίγει εύγλωττα και ζωντανά κάθε μορφή υποκρισίας, τραγουδά την αλήθεια...Είναι ένας ύμνος στο είναι και μια σκληρή κριτική στο φαίνεσθαι, είναι ένα γερό ταρακούνημα για όποιον θέλει να ξυπνήσει και να δει...Να δει την αλήθεια, να δει τι κρύβεται πίσω από τοόμορφο περιτύλιγμα, να δει τον θησαυρό που κρύβεται μέσα στο παλιό κι άγριο στην όψη καταφύγιο...

Όλα τα τραγούδια του Παύλου με συγκινούν για την ειλικρίνεια και την ωμή αμεσότητά τους. Δεν χαϊδεύουν τα αυτιά με περιττά λούσα και καλλωπισμούς. Αυτό εδώ το τραγούδι όμως είναι για μένα μοναδικό και υπέροχο, απλά διαχρονικό κι αξεπέραστο...Ελπίζω να σας αρέσει...

Προσωπική Επιλογή

Αποφασίσαμε με τη stella,να εμπλουτίσουμε το ιστολόγιο με videos,εικόνες και λοιπά στοιχεία που θα εμφανίζουμε κατά καιρούς.
Ξεκινήσαμε με την επιλογή δυο videos από το youtube τα οποια νιώθουμε ότι μας εκφράζουν σε μεγάλο βαθμό.

Οι περισσότεροι θα έχετε καταλάβει ότι διάλεξα το video για την Βόρειο Hπειρο.
Ας πω λοιπόν δυο λογάκια ώστε να αιτιολογήσω τη συγκεκριμένη επιλογή.

Είμαι Ηπειρώτης και κατάγομαι από την ελεύθερη επαρχία πωγωνίου.
Και λέω ελεύθερη γιατί μεγάλο μέρος της συγκεκριμένης περιοχής,βρίσκεται υπό αλβανική κατοχή.
Με τα αδέλφια μου πέρα από τα τωρινά σύνορα,νιώθω ότι με συνδέει η Ηπειρωτικη παράδοση και η αγάπη για την Ελλάδα.
Κατά συνέπεια τόσο ως Eλληνας όσο και ως Hπειρώτης που βρίσκεται μια ανάσα από τη σκλαβωμένη μας Βόρειο Hπειρο,νιώθω αλληλέγγυος στους αγώνες των συμπατριωτών μας καθώς και κοινωνός των οραμάτων τους για μια ελεύθερη πατρίδα και ένωση της με την υπόλοιπη Hπειρο και Ελλάδα.

Αυτό το video καθώς και το τραγούδι που ακούγεται μου προκαλούν μεγάλη συγκίνηση.
Νιώθω χρέος απέναντι στα αδέλφια μου να προωθήσω τις ιδέες τους και τις ενέργειες τους,να μεταδώσω και σε άλλους Έλληνες τη φλόγα που έχουν μέσα τους οι ΒόρειοΗπειρώτες για ελευθερία και Ελλάδα.
Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω.

Επί τη ευκαιρία,θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια στον δημιουργό του συγκεκριμένου video.
Μιλάει στην ψυχή κάθε Ηπειρώτη...

"K' η δοξασμένη γαλανόλευκη σημαία,της λευτεριάς χαμόγελο γλυκό,θα κυματίσει στη χειμάρρα τη γενναία και στ' αργυρόκαστρο το θρυλικό"...

Kαθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται

Υποτίθεται ότι προϋπόθεση ύπαρξης της ευνομούμενης και δημοκρατικής πολιτείας είναι ο σεβασμός.
Σεβασμός τόσο στα ανθρώπινα δικαιώματα όσο και στα δικαιώματα του κοινωνικού συνόλου.
Η ελευθερία κάποιου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του διπλανού του.
Αυτές οι αυτονόητες προϋποθέσεις ισχύουν στα σοβαρά κράτη.

Δεν ισχύουν όμως στην αριστεροκρατούμενη Ελλάδα.
Στην Ελλάδα,πάντα με την επιδίωξη της Αριστεράς, ισχύει η ασυδοσία του πλήθους και η τρομοκρατία της ανωνυμίας.
Η μαζική διαμαρτυρία,έχει εκφυλιστεί σε οχλοκρατία,η οποια καλύπτει παραβατικές συμπεριφορές ταραχοποιών στοιχείων.

Κυρίαρχο θέμα συζήτησης τον τελευταίο καιρό είναι το πως θα καταφέρει το κράτος μέσω των θεσμών του (αστυνομία),να προασπίσει και το δικαίωμα της μαζικής διαμαρτυρίας αλλα και το δικαίωμα του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου στην ασφάλεια.
Μόνιμη επωδός των αριστερών υποστηρικτών της οχλοκρατίας,είναι το "πιάστε αυτούς που καταστρέφουν,πιάστε τους κουκουλοφόρους.Μην τα βάζετε με τους ειρηνικούς διαδηλωτές".
Της υποκρισίας το ανάγνωσμα !
Ξέρουν πολύ καλά ότι το πλήθος μπορεί να καλύψει έναν κουκουλοφόρο και να του δώσει το χρόνο να "μεταμορφωθεί" σε ειρηνικό διαδηλωτή για παράδειγμα...

Αυτή την συνταγή δειλίας και υποκρισίας,μπορούν να στείλουν στα σκουπίδια οι κάμερες.
Τόσο οι φορητές,που θα μπορούν να φέρουν αστυνομικοί,όσο και οι σταθερές που βρίσκονται τοποθετημένες σε διαφορα σημεία.
Με τις κάμερες,οι υπεύθυνοι για την κοινωνική ασφάλεια και την διαφύλαξη της δημόσιας περιουσίας,ανά πασα στιγμή μπορούν να παρακολουθούν τις κινήσεις κάθε ομάδας αλητών οι οποίοι αφού καταστρέψουν ή θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές,θα προσπαθήσουν είτε να αναμιχθούν με ειρηνικούς διαδηλωτές είτε να ξεφύγουν στα γύρω στενά.

Η συνεχής παρακολούθηση του κουκουλοφόρου αλήτη θα του αφαιρέσει το πλεονέκτημα της "μεταμόρφωσης" σε "δημοκράτη αγωνιστή".
Η συνεχής παρακολούθηση ομάδας βανδάλων,θα μπορεί να οδηγεί την αστυνομία στο να τους εντοπίσει είτε σε ένα σημείο της διαδρομής που ακολούθησαν,είτε μέσα σε ένα μπλόκ διαδηλωτών στο οποιο εισχώρησαν για να βρούν καταφύγιο.
Ταυτόχρονα δε,το υλικό της κάμερας μπορεί να αποτελέσει σημαντικό αποδεικτικό όπλο στα χέρια αθώων πολιτών που ενδεχομένως κατηγορηθούν αδίκως για συμμετοχή σε βανδαλισμούς.
Είναι προφανές λοιπόν ότι για τους παραπάνω λόγους,οι κάμερες τρομοκρατούν τους κοινωνικούς τρομοκράτες.

Και επειδή σημαντικό επιχείρημα που καταρρίπτει τους παραπάνω ισχυρισμούς δεν υπάρχει,εφευρέθηκε το επιχείρημα του "φακελώματος" των διαδηλωτών.
Μα,αν δεν κάνω λάθος,ζούμε σε μια δημοκρατία (αυτή που έφερε η γενιά του πολυτεχνείου για να μην ξεχνιόμαστε).
Υπάρχει επίσης η ανεξάρτητη δικαιοσύνη η οποια εγγυάται την προστασία των ανθρωπινων δικαιωμάτων.
Και λειτουργοί της δικαιοσύνης,είναι αυτοί που με την παρουσία τους, εγγυώνται την σωστή χρήση της κάμερας και του καταγεγραμμένου υλικού.

Τι μας λένε λοιπόν οι αριστεροί "δημοκράτες" ;
ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στην δημοκρατία στην οποια και οι ίδιοι συμμετέχουν ;
Oτι η δικαιοσύνη δεν αποτελεί εγγυητή της εύρυθμης λειτουργίας των θεσμών και του πολιτεύματος ;
Μα οι ίδιοι δεν πανηγύριζαν για την αθώωση των 48 φοιτητών οι οποιοι είχαν συλληφθεί κατά τη διάρκεια φοιτητικού συλλαλητηρίου ;
Ξέχασαν επίσης ότι για την περίπτωση της "ζαρντινιέρας" καταλυτικό ρολο έπαιξαν κάποιες κάμερες ;

Για όλα τα παραπάνω λοιπόν,οι προστάτες των θρασύδειλων αλητών των εξαρχείων και οι δημαγωγοί της οχλοκρατίας,καλο είναι να σωπάσουν.
Hρθε ο καιρός να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να θυμηθούν ότι διαδήλωση δεν σημαίνει "κρύβομαι" αλλα "φανερώνομαι"!
Ας απαντήσουν αυτοί οι "ατρόμητοι υπερασπιστές της δημοκρατίας" : Θα έβαζαν ναι η όχι την υπογραφή τους σε ένα παλλαϊκό αίτημα ( για το άρθρο 16 για παράδειγμα,για το ασφαλιστικό,για τις ταυτότητες όπως υπέγραψαν 3 εκατομμύρια άνθρωποι ) ;
Εάν υπέγραφαν για ποιο λόγο φοβούνται να φανεί και το πρόσωπο τους ;

Ο σοφός Έλληνας λέει "καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται".
Υπάρχει άραγε κανεις που διαφωνεί με αυτό ;

Η κόρη μου η σοσιαλίστρια...

Το θυμάστε το έργο με τη Βουγιουκλάκη, όπου μια πορεία για την ειρήνη έγινε αφορμή για πολλούς εργαζομένους να έρθουν σε σύγκρουση με τη διοίκηση του εργοστασίου, στο οποίο εργάζονταν; Τότε κάμερες δεν υπήρχαν, τον ρόλο του πληροφοριοδότη έπαιζε ο ευνοούμενος υπάλληλος του εργοδότη, ο οποίος κατέγραφε ευλαβικά σε ένα μπλοκάκι τα ονόματα των συμμετεχόντων στην πορεία ΕΙΡΗΝΙΚΑ.

Τώρα οι εποχές άλλαξαν, η ανάγκη ελέγχου όμως παρέμεινε η ίδια. Με την τεχνολογία τα πράγματα είναι πολύ ευκολότερα για όσους θέλουν να ελέγξουν. Αμεσότητα, αποδοτικότητα κι όλα αυτά με ένα εξαιρετικά εύπεπτο άλλοθι: την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου.

Η ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου ωστόσο σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να διασφαλιστεί με το στυγνό φακέλωμα ατόμων. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να αντιμετωπίσεις το έγκλημα και την επιθετικότητα, όχι δίνοντας κίνητρο σε αυτούς που επιθυμούν να παραβιάζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών. Όταν τα προσωπικά δεδομένα του καθενός παύουν να διαφυλάσσονται, πολλοί κίνδυνοι ελλοχεύουν. Πρώτα και κύρια, μπορείς εύκολα να γίνεις έρμαιο εκμετάλλευσης, ενώ ταυτόχρονα ο φόβος και η τρομοκρατία μετατρέπονται σε πραγματικότητα, σε ρουτίνα. Ο Μεγάλος Αδερφός σε παρακολουθεί...Μόνο που στην περίπτωση αυτή δεν ομιλούμε για αδερφική αγάπη κι αγνά συναισθήματα και κίνητρα, μα για ύπουλες τακτικές με σκοπό την επιβολή ελέγχου επάνω στους πολίτες της κάθε κοινωνίας...Κι αν δεν αντιδράσουμε τώρα, δείχνουμε ότι δεν ενδιαφερόμαστε για το αναφαίρετο δικαίωμα, για το οποίο πάλεψαν οι πρόγονοί μας και καλούμαστε να διασφαλίσουμε: για το δικαίωμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ...

Εδώ Ελλάδα...

Ακόμα μια χρονιά,προετοιμάζεται ο Eλληνας να "γιορτάσει" τα γεγονότα του πολυτεχνείου.

Πάλι θα ακούσει ύμνους για τους "ήρωες",για την "αντίσταση" απέναντι στο καθεστώς,πάλι θα δει "αποφασισμένους αγωνιστές" να διαδηλώνουν υπέρ της "ελευθερίας" και της "δημοκρατίας"...
Μπούχτισα πια,το βαρέθηκα αυτό το θέατρο σκιών.
Το σιχάθηκα αυτό το στημένο παραμύθι του συστήματος που μας κυβερνάει τόσα χρονια.

Ας ειπωθούν επιτέλους κάποιες αλήθειες.
Ποια χούντα έριξε το πολυτεχνείο ;
Καμία χούντα δεν έριξε.
Το καθεστώς του Γεωργίου Παπαδόπουλου το έριξε ο Ιωαννίδης.
Το καθεστώς του Παπαδόπουλου που προετοιμαζόταν να πάει σε εκλογές,ακολούθησε όχι η δημοκρατία αλλα πάλι μια δικτατορία.
Οι εκλογές που θα έκανε ο Παπαδόπουλος,με αφορμή το πολυτεχνείο δεν έγιναν ποτε.
Ο δήθεν yes man των αμερικανών,Γεώργιος Παπαδόπουλος,όταν ξέσπασε ο πόλεμος του γιόμ κιπούρ, αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα του αμερικάνικου πενταγώνου για απεριόριστη και πέραν των συμφωνιών χρήση της Σούδας, του Ελληνικού και της Ελευσίνας, με σκοπό την αποστολή πολεμικού υλικού στο Ισραήλ και εκεί σήμανε γι αυτόν η αρχή του τέλους.
"Συμπτωματικά", ακολούθησε το πολυτεχνείο και μετά ο Ιωαννίδης (και όχι φυσικά η δημοκρατία και οι εκλογές που προγραμμάτιζε ο Παπαδόπουλος).
Την πτώση της δικτατορίας του Ιωαννίδη και την επιστροφή του παλαιοκομματισμού στην χώρας μας προκάλεσε ο Αττίλας και όχι φυσικά το πολυτεχνείο.
Η "δημοκρατία" στη χωρα μας είχε ένα γραμμάτιο που έπρεπε να πληρώσουν οι πολιτικάντηδες που στη μεταπολίτευση υμνούν το πολυτεχνείο : την Κύπρο.
Χαρακτηριστικό είναι το ότι οι στρατιωτικοί υπεύθυνοι (πλην Ιωαννίδη) για την υπόθεση της Κύπρου καθώς και ο Γκιζίκης,ουδέποτε δικάστηκαν από τους "δημοκράτες".
Γιατί άραγε ;

Και τα περί δημοκρατίας είναι μονο ένας από τους μύθους που ακολουθούν αυτό το χαβαλεδιάρικο σκηνικό που λέγεται εορτασμός του πολυτεχνείου.
Ψωμί φώναζαν τότε.
Όχι μονο ψωμί αλλα και παντεσπάνι χόρτασαν οι λαλιώτηδες και οι δαμανάκηδες που στοιχειώνουν ακόμα και σήμερα την Ελλάδα μας.
Και ο λαός ; Ο λαός χόρτασε ανεργία,σκάνδαλα και λιτότητα.
Να μας ζήσει το πολυτεχνείο λοιπόν και το ψωμί που μας χόρτασε η γενιά του...
Λέγανε κάτι και για παιδεία...

Τότε λοιπόν δεν είχαμε παιδεία όταν τα πανεπιστήμια ήταν πανεπιστήμια.
Παιδεία έχουμε τώρα με τους τραμπουκισμούς στα πανεπιστήμια που θυμίζουν γήπεδα και βόθρους,παιδεία έχουμε τώρα με τις καταλήψεις και τις καταστροφές.
Κι εσύ Έλληνα,πλήρωνε τους φόρους σου για σου σπάνε και να σου κλείνουν τις σχολες οι τραμπούκοι φοιτητοπατέρες.
Το παιδί σου θα κάνει μάθημα οποτε θελήσουν αυτοί,οι "δημοκράτες" και οι "αγωνιστές" των εξαρχείων...

Και φυσικά η Ελευθερία.
"Φυσικά" ο Έλληνας σήμερα είναι ελεύθερος.
Μια επίφαση ελευθερίας γεύεται σήμερα ο Έλληνας...
Ψηφίζει αυτόν που υποδεικνύουν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ (μήπως δεν το ομολογούσαν οι πασόκοι αυτές τις ημερες ;),οι αντίθετες φωνές φιμώνονται και ο καραμανλής,ο μητσοτάκης και ο παπανδρέου μας κυβερνούν εδώ και 60 χρονια.

Ας καεί λοιπόν ακόμα μια φορά η Αθήνα για να γιορτάσουμε το μύθο του πολυτεχνείου.
Για να τρώνε οι πολιτικάντηδες και τα κομματόσκυλα με χρυσά κουταλια,για να μπορεί να κάνει μικροπολιτική ο αλαβάνος και η παπαρήγα μπας και πάνε από το 13% και οι δύο μαζί στο 13,1%...

Και εσύ Έλληνα πλήρωνε το παραμυθάκι των βολεμένων και κοίταζε τους να βάζουν τα παιδιά τους στο δημόσιο,να παίρνουν μίζες και να γλεντάνε εις βάρος σου.
Είσαι ελεύθερος...

Εδώ Πολυτεχνείο...

Ο εορτασμός του Πολυτεχνίου είναι η υπενθύμιση ενός αγνού και ηρωικού αγώνα απέναντι στον φασισμό και την ανελευθερία. Οι φοιτητές εκείνης της εποχής αντέταξαν στη βία την ειρήνη, στο μαύρο το χρώμα, στη θλίψη την ελπίδα. Τα ιδανικά της αγάπης, της ειρηνικής συνύπαρξης και της δημοκρατικής έκφρασης όλων βρήκαν πρόσφορο έδαφος στο μέλλον της χώρας. Όπως σε όλες τις επαναστάσεις, πηγή κι εστία αποτέλεσαν η Γνώση και η Παιδεία.
Ενάντια σε κάθε προσδοκία, οι φοιτητές ενωμένοι αντιστάθηκαν, σε έναν αγώνα που φάνταζε χαμένος από χέρι. Δεν πούλησαν όμως τα ιδανικά τους, τα όνειρά τους, με αντίτιμο το προσωπικό βραχυπρόθεσμο συμφέρον.
Οραματίστηκαν ένα καλύτερο αύριο και γι'αυτό αγωνίστηκαν μέχρι το τέλος. Γι'αυτό και βρήκαν υποστηρικτές από κάθε γωνιά της χώρας. Και θυσιάστηκαν για να πληγεί το τρομερό τέρας που στοίχειωνε την ύπαρξη όλων. Θυσιάστηκαν για να πάψει να κυριαρχεί το φασιστικό, δικτατορικό καθεστώς που υπονόμευε καθετί όμορφο στην Ελλάδα.
Κάθε χρόνο αξίζει να θυμόμαστε εκείνους που αντιτάχθηκαν σε έναν άνισο αγώνα, που πολέμησαν με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο, που προσπάθησαν να αφυπνίσουν ένα έθνος που κοιμόταν βαθιά. Η εξέγερση της νεολαίας απέναντι στους σύγχρονους τυράννους, η νίκη της δημοκρατίας και του ονείρου.
Το Πολυτεχνίο ζει, ο φασισμός πέθανε εκείνη την ημέρα...
"Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία", πόσο πιο ανθρώπινα αιτήματα μπορεί κανείς να βρει για έναν αγώνα...; Και πόσο πιο επίκαιρα...
Δεν πρέπει να λησμονήσουμε...Ποτέ...

Γιατί ενοχλεί η σχέση κράτους-εκκλησιας ;

Τα τελευταία χρονια λίγες αλλα επίμονες φωνές κάνουν λόγο για την αναγκαιότητα διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος.
Γιατί τίθεται αυτό το ερώτημα και ποια ακριβώς προοπτική προτείνει ;

Είναι γνωστό ότι το Ελληνικό κράτος αξιοποίησε την εκκλησιαστική περιουσια και ως αντάλλαγμα ανέλαβε την μισθοδοσία των κληρικών.
Aρα τίποτε δεν χαρίστηκε στην εκκλησία.
Αυτοί που επιμόνως ζητούν τον διαχωρισμό ώστε "να μην πληρώνει ο πολίτης τους παπάδες",θα πρέπει να πουν στον Eλληνα ότι σε περίπτωση διαχωρισμού, το κράτος θα πρέπει να αποδώσει στην εκκλησία την ακίνητη περιουσια της που αυτό αξιοποίησε.

Ένα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποιείται είναι η "ανεξιθρησκεία".
Μα στην Ελλάδα υπάρχει ανεξιθρησκεία...
Ο κάθε πολίτης είναι ελεύθερος να πιστεύει οποιον θεό θέλει και να λατρεύει οποιον θεό θέλει.
Υπάρχουν οι μάρτυρες του Ιαχωβά,οι εβραίοι,οι μουσουλμάνοι,οι καθολικοί κλπ.
Όλοι αυτοί έχουν επίσης τους δικούς τους ναούς και τόπους λατρείας.

Όσο για τον περίφημο προσηλυτισμό που γίνεται στα σχολεια,υπάρχει μια πολύ απλή δυνατότητα : να ζητηθεί η εξαίρεση του μαθητή από το μάθημα των θρησκευτικών...

Επί της ουσίας λοιπόν,όλα τα παραπάνω δεν είναι παρα συνθηματολογία.
Μια εκκλησία χωρισμένη από το κράτος δεν θα πάψει να έχει λόγο όπως άλλωστε δικαιούται.
Μια εκκλησία από το κράτος δεν σημαίνει οικονομική ελάφρυνση του πολίτη.
Μια εκκλησία χωρισμένη από το κράτος δεν σημαίνει φυσικά και περισσότερη ελευθερια.
Υπάρχουν σήμερα στη χωρα μας όλες οι ασφαλιστικές δικλείδες που εγγυώνται την ελευθερια των πολιτών.
Aλλωστε το κράτος της μεταπολίτευσης και της γενιάς του πολυτεχνείου δεν μας έφερε την ελευθερια και τη δημοκρατία όπως λένε ;

Ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος δεν αποτελεί τίποτε άλλο από ιδεολογική αγκύλωση ορισμένων άθεων,κάποιων δήθεν προοδευτικών και μερικών ορφανών του κομμουνισμού.
Στον πολίτη δεν έχει να προσφέρει τίποτε απολύτως.
Αντίθετα,μια τέτοια πρόταση αποσκοπεί στην ρήξη της σχέσης του Έλληνα και της θρησκείας.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων και η ορθοδοξία,αποτελούν συνδετικό ιστό του Ελληνισμού και βασικό στοιχειο της εθνικής μας ταυτότητας.
και αυτή ακριβώς είναι ο στόχος...

Υγ : σίγουρα στην εκκλησία μας υπάρχουν και φαινόμενα που πρέπει να ξεριζωθούν.
κανεις δεν το αρνείται και όλοι ζητούμε την εξυγίανση.
Το θέμα είναι γιατί κάποιοι μένουν μονο σε αυτά ;
Για ποιο λόγο δεν αναφέρονται στο τεράστιο καθημερινό φιλανθρωπικό της έργο ;
Για ποιο λόγο δεν αναφέρονται στο τεράστιο εθνικό έργο που επιτελεί με την χρηματοδότηση των τρίτεκνων (ο μονος θεσμός του κράτους μας μέχρι τώρα) στην θράκη ;

Υγ2 : Η σχέση εκκλησίας και κράτους δεν υπάρχει κατά τύχη.
Η εκκλησία ήταν πανταχού παρούσα στους αγώνες του έθνους και χιλιάδες μέλη της θυσιάστηκαν.
Αυτό φαίνεται ότι ενοχλεί πολύ...

Να χωριστεί η Εκκλησία από το Κράτος;

Σε κάθε Κράτος που σέβεται την υπόστασή του η Εκκλησία θα πρέπει να παραμένει διαχωρισμένη. Δεν είναι δυνατόν μετά από τόσα χρόνια ανεξιθρησκείας να αντιμετωπίζουμε ακόμη την Ορθοδοξία σαν μονόδρομο κι αρωγό της πατρίδας. Επιπρόσθετα, δεν είναι δυνατόν να χρηματοδοτεί ο κάθε Έλληνας πολίτης μέσω του Κράτους την Εκκλησία. Ο καθένας έχει την επιλογή να πιστέψει και φυσικά να πιστέψει αυτό ακριβώς που επιθυμεί, αυτό που θεωρεί πρέπον, αυτό που νιώθει, όχι αυτό που του επιβάλλεται. Δεν με ενδιαφέρουν τα, ομολογουμένως υπερβολικά σε ποσότητα κι ένταση, σκάνδαλα της Εκκλησίας. Ακόμη κι άμεμπτοι να ήταν οι "εκπρόσωποι" του Κυρίου, ακόμη και τότε θα επέμενα στην αρχική μου άποψη. Ακόμη, θα ήταν υπερφίαλο να υποστηρίξουμε πως τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν βιώνουμε έναν άνισο προσηλυτισμό αναφορικά με τον Χριστιανισμό. Κάτι τέτοιο για μένα επίσης θα έπρεπε να αλλάξει. Η διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία, η πρωινή προσευχή, η υποχρεωτική έλευση στην Εκκλησία υπό τον φόβο της απουσίας, είναι λεπτομέρειες θα μου πείτε, μα σαφώς επηρρεάζουν ένα παιδί στη διαμόρφωση της θρησκευτικής του πίστης. Αν ήταν η Εκκλησία ανεξάρτητη από το Κράτος κι απλώς υπήρχε γιανα ικανοποιήσει το ποίμνιό της κι όσους έχουν ανάγκη, θεωρώ πως τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Ίσως μάλιστα φαινόμενα διαφθοράς και σκανδαλώδους συμπεριφοράς να μειώνονταν αισθητά.
Από παλιά είχα διαβάσει πως η θρησκεία μπορεί εύκολα να σε χειραγωγήσει και το είχα θεωρήσει υπερβολικό. Μεγαλώνοντας όμως αναθεώρησα...Αυτή η χειραγώγηση είναι επικίνδυνη και στερεί από τους ανθρώπους την πολυπόθητη ελευθερία...