Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Αφήστε την Τέχνη ελεύθερη...

Πώς μπορείς να φυλακίσεις την Τέχνη, να τη βάλεις σε καλούπια;

Κάθε απαγόρευση θα αποτελεί και μία επιπλέον βολή στο ενδεχόμενο μεγαλείο της. Η Τέχνη είναι έκφραση, είναι ελευθερία, είναι το άρρητο, μία προσπάθεια να έρθεις σε επαφή με το ασυνείδητο και να αποτυπώσεις έστω μια μικρή γεύση από την εμπειρία σου αυτή.
Κανένας δεν μπορεί να αποφανθεί αντικειμενικά περί καλής ή κακής Τέχνης, είναι θέμα καθαρά υποκειμενικό. Μπορείς ωστόσο να βαδίζεις με γνώμονα το γεγονός ότι η ελευθερία έκφρασης του ενός ανθρώπου φτάνει μέχρι το σημείο, όπου βάλλεται η ελευθερία και η ακεραιότητα του συνανθρώπου του. Με βάση το προαναφερθέν, είναι θεμιτή η οποιαδήποτε μορφή Τέχνης, υπό την προϋπόθεση να μην αποτελεί κίνδυνο για κάποιον άνθρωπο.
Σαφώς και δεν τάσσομαι υπέρ της πρόκλησης ως αυτοσκοπού, κάτι τέτοιο καταντά ανιαρό κι ανούσιο. Ωστόσο, κάθε μορφή Τέχνης κρίνεται εκ του αποτελέσματος, από την απήχηση που θα έχει στο φιλοθεάμον κοινό.
Είναι ίσως κοινότυπο αυτό που θα πω, αλλά αν υπήρχε λογοκρισία στην Τέχνη, προφανώς δεν θα είχαν διασωθεί τα αριστουργήματα του Αριστοφάνη ή τα ρεμπέτικα τραγούδια, παραδείγματος χάριν.
Θέτοντας περιορισμούς στην Τέχνη, όπως κι οπουδήποτε αλλού, αφ'ενός πληγώνεις την έκφραση κι αφ'ετέρου αποδεικνύεις έναν ενδόμυχο φόβο για πιθανή αντιπαράθεση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: