Αφήστε την Τέχνη ελεύθερη...

Πώς μπορείς να φυλακίσεις την Τέχνη, να τη βάλεις σε καλούπια;

Κάθε απαγόρευση θα αποτελεί και μία επιπλέον βολή στο ενδεχόμενο μεγαλείο της. Η Τέχνη είναι έκφραση, είναι ελευθερία, είναι το άρρητο, μία προσπάθεια να έρθεις σε επαφή με το ασυνείδητο και να αποτυπώσεις έστω μια μικρή γεύση από την εμπειρία σου αυτή.
Κανένας δεν μπορεί να αποφανθεί αντικειμενικά περί καλής ή κακής Τέχνης, είναι θέμα καθαρά υποκειμενικό. Μπορείς ωστόσο να βαδίζεις με γνώμονα το γεγονός ότι η ελευθερία έκφρασης του ενός ανθρώπου φτάνει μέχρι το σημείο, όπου βάλλεται η ελευθερία και η ακεραιότητα του συνανθρώπου του. Με βάση το προαναφερθέν, είναι θεμιτή η οποιαδήποτε μορφή Τέχνης, υπό την προϋπόθεση να μην αποτελεί κίνδυνο για κάποιον άνθρωπο.
Σαφώς και δεν τάσσομαι υπέρ της πρόκλησης ως αυτοσκοπού, κάτι τέτοιο καταντά ανιαρό κι ανούσιο. Ωστόσο, κάθε μορφή Τέχνης κρίνεται εκ του αποτελέσματος, από την απήχηση που θα έχει στο φιλοθεάμον κοινό.
Είναι ίσως κοινότυπο αυτό που θα πω, αλλά αν υπήρχε λογοκρισία στην Τέχνη, προφανώς δεν θα είχαν διασωθεί τα αριστουργήματα του Αριστοφάνη ή τα ρεμπέτικα τραγούδια, παραδείγματος χάριν.
Θέτοντας περιορισμούς στην Τέχνη, όπως κι οπουδήποτε αλλού, αφ'ενός πληγώνεις την έκφραση κι αφ'ετέρου αποδεικνύεις έναν ενδόμυχο φόβο για πιθανή αντιπαράθεση.

Ναι, η τέχνη έχει όρια (και η υποκρισία των "δημοκρατών" ) !

Υποτίθεται ότι στην Ελλάδα του 21 αιώνα βιώνουμε μια δημοκρατία η οποια εγγυάται την ελευθερια έκφρασης κάθε πολίτη.
Αυτό το επιχείρημα χρησιμοποιούν και οι υπερασπιστές κάποιων "καλλιτεχνών" των οποιων κάποια έργα έχουν προκαλέσει ουκ ολίγες φορες το δημόσιο αίσθημα...
Και αν ο σοδομιστής ενός καρπουζιού προκαλεί απλώς άφθονο γέλιο όταν αυτοαποκαλείται καλλιτέχνης και ονομάζει αυτή του την πράξη έργο τέχνης,έχουν υπάρξει αλλα περιστατικά που μονο οργή μπορούν να προκαλέσουν.
Δικαιολογημένη οργή...
Ο σταυρος του Χριστού γίνεται αντικείμενο εκσπερμάτωσης,ο εθνικός ύμνος αντικείμενο του πόθου κάθε αρρωστημένου (η αρρωστημένης) αυνάνα...

Ένας άλλος κανόνας της δημοκρατίας λέει ότι η ελευθερια κάποιου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερια του διπλανού του.
Προφανώς στην Ελλάδα του 21 αιώνα οι μονοι που δεν είναι ελεύθεροι είναι αυτοί που νιώθουν να θίγονται από τέτοια "έργα τέχνης".
Οι "υπερδημοκρατες" δεν αναγνωρίζουν σε αυτούς το δικαίωμα στο πατριωτικό και στο θρησκευτικό συναίσθημα.

Με βάση όλα τα παραπάνω το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής :
μήπως δεν βιώνουμε μια δημοκρατία αλλα την ασυδοσία μιας ορισμένης κλίκας ;
Η δημοκρατία προϋποθέτει σεβασμό.
Η ασυδοσία όχι...

Φαίνεται ότι στην Ελλάδα του 21 αιώνα,οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους.
Στην Ελλάδα όμως που πριν χιλιάδες χρονια δημιούργησε τον ανυπέρβλητο εκείνο πολιτισμό,τα πράγματα τα έβλεπαν κάπως διαφορετικά.
Ο Πλάτωνας είναι αυτός ο οποιος στην τέλεια πολιτεία του περιγραφει σαφέστατα τα όρια της τέχνης.
Περιγραφει σαφέστατα ποιο έργο τέχνης είναι αποδεκτό και ποιο όχι.
Φαίνεται δεν ήταν τόσο λαμπρό μυαλό όσο ο κύριος σοδομιστής του καρπουζιού...

Υγ : βεβαια για να μην αδικούμε τους "υπερδημοκρατες",ας θυμίσουμε ότι κάποιοι εξ αυτών κάποτε προπηλάκιζαν πολίτες που ήθελαν να παρακολουθήσουν την "ελένη" του γκατζογιάννη στα σινεμά...

Ο Αριστερός Μονόδρομος...

Ήρθε επιτέλους η στιγμή…Ανοίγω το παράθυρο και είναι γεγονός…Από σήμερα δεν θα υφίσταμαι πλέον αυτή την αφόρητη ανισότητα στον οικονομικό τομέα. Με την πολυπόθητη ανακατανομή του πλούτου, οι λίγοι θα πάψουν άμεσα να εκμεταλλεύονται τους πολλούς, στο βωμό του υπερκέρδους. Θα ζω όπως όλοι, χωρίς πολυτέλειες αλλά με κάθε άνεση, με ένα αξιοπρεπέστατο βιοτικό επίπεδο. Και ναι, θα μπορώ να κοιμάμαι και χωρίς το jacuzzi μου, γνωρίζοντας πως κανένας συνάνθρωπός μου δεν υποφέρει από την ασιτία ή την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Θα σταματήσουν να υπάρχουν διακρίσεις. Επιτέλους, θα μπορώ να εφαρμόζω στο έπακρο το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης, το δικαίωμα στην διαφορετικότητα, την ανεξιθρησκία (που σε μερικά κράτη ισχύει μονάχα στα χαρτιά ενώ στην πράξη κυριαρχεί ο σκοταδισμός, η μισαλλοδοξία και η προκατάληψη), στην ελευθερία. Λευκοί, μαύροι, δεν θα χωρίζονται ανούσια σε φυλές, θα βασιλεύει παντού η ομόνοια μεταξύ ίσων ατόμων, μοναδικών και ξεχωριστών. Η Παιδεία θα αφαιρέσει κάθε είδους στερεοτυπικά εμπόδια, κάθε είδους δεισιδαιμονίες από τα άτομα. Ο καθένας μας θα είναι πραγματικά ένας Πολίτης, κανείς δεν θα τον τρομοκρατεί, δεν θα τον ταΐζει με τον τρομερό φόβο, που του τρώει τα σωθικά λίγο λίγο. Η Γνώση θα του ανοίγει τα μάτια, δεν θα βασίζεται ο Πολίτης αυτός σε καμία πίστη, σε κανένα δόγμα. Οπλισμένος με τη λογική και πάντα με σύμμαχο την Ελευθερία θα πορεύεται, σε ένα κοινωνικό κράτος που θα φροντίζει να παρέχει ίσες ευκαιρίες κι άπλετες σε όλους.

Μα συγγνώμη, under μου, εσύ δεν ανυπομονείς για μια τέτοια θέα από το παράθυρό σου…;

Ο Δεξιός Ψάλτης...

Στελλίτσα,κλείσε τα ματια και προσπάθησε να φανταστείς το αύριο.
το αύριο όπως θα το έχτιζα εγώ,ένας αμετανόητος οπαδός της λαϊκής πατριωτικής δεξιάς...

Στο αύριο που σου προτείνω stella,εσύ,ένας άνθρωπος με ικανότητες,το μέλλον σου θα το κέρδιζες.
Δεν θα σου το χάριζε κανένα κόμμα,δεν θα σε έβαζε κανεις σε κανένα στενό καλούπι.
Ο προκρούστης και το κρεββάτι του άλλωστε δεν χάριζαν τίποτα άλλο εκτος από πόνο...

Σε αυτό το αύριο,το κοινωνικό κράτος θα έδινε το παρόν ως αρωγός των ασθενέστερων.
Θα είχε τις δυνατότητες γιατί δεν θα ήταν ένα σάπιο βαρέλι δίχως πάτο.

Θα ήξερες επίσης ότι το κράτος σου παρέχει τα απαραίτητα εφόδια για να προοδεύσεις.
Η εκπαίδευση θα ήταν χώρος απαγορευμένος για τους Kαλομοίρηδες.
Στο σχολειό θα πήγαινες και θα μάθαινες γράμματα .
Ο δάσκαλος και ο καθηγητής θα είχαν επίγνωση του λειτουργήματος τους και δεν θα συμπεριφέρονταν ως απλοί δημόσιοι υπάλληλοι,διεκπεραιωτές μιας γραφειοκρατικής διαδικασίας...
Kανεις κουκουλοφόρος δεν θα σου αφαιρούσε το δικαίωμα στην μάθηση.
Καμια Pεπούση δεν θα σε δηλητηρίαζε με τις αντεθνικές τις αγκυλώσεις.
Το σχολειό θα έβγαζε σωστούς ανθρώπους αλλα και σωστούς Έλληνες.

Στο δικό μου το αύριο,θα υπήρχε και η Eκκλησία μας.
Aρωγός και αυτή των ασθενέστερων,πατριωτική φωνή,βασικό συστατικό του συνδετικού ιστού του Eθνους.
Και σίγουρα σε αυτό το αύριο δεν θα υπήρχε χώρος για τζαμιά δίπλα από τις εκκλησιές μας.
Θα υπήρχε άπλετος χώρος για τον Γιώργο και τη Στέλλα αλλα ελάχιστος χώρος για τον Αχμέτ και τον Αλία.
Γι αυτούς θα υπήρχε ο συγκεκριμένος χώρος του φιλοξενούμενου που έχει υποχρέωση να σέβεται τον οικοδεσπότη.

Αυτό το αύριο σου προτείνω Στελλίτσα.
Κλείσε τα ματια και φαντάσου το.
Κάτι μου λέει,ότι αργά η γρήγορα,θα μου κανεις παρέα...

Το "αντίπαλον δέος" υπόσχεται...

Φαντάζομαι πως το τραγουδάκι του Σαββόπουλου "Πώς να κρυφτείς απ'τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα..." το έχετε ακουστά. Έτσι λοιπόν είναι πολύ δύσκολο να κρυφτεί κάποιος από την stella. Το κακό όμως είναι ότι η stella νομίζει ότι τα ξέρει όλα!!! Γι'αυτό είμαι εγώ εδώ, για να της τα μάθω...Θα τη βοηθήσω να καταλάβει ποια πραγματικά είναι και να αποδεχτεί μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Τη φαντάζομαι ήδη να αναψοκοκκινίζει και να ξεφυσάει όταν θα την στριμώχνω...
Στελλίτσα, καλή δύναμη!!! (θα σου χρειαστεί...)

Η γνώμη μου για το "αντίπαλον δέος..."

Ο under είναι γενικά πολύ καλό παιδί...Είμαι σίγουρη πως κατά βάθος είναι αριστερός, μα δεν το έχει συνειδητοποιήσει ακόμη!!! Σαφώς κι αντιδρά όταν του αποκαλύπτω την στυγνή πραγματικότητα, μα το ίδιο δεν γινόταν κι όταν οι αιχμάλωτοι ανέβαιναν από το σπήλαιο κι έβλεπαν το φως, όπως μας διηγείται ο Πλάτωνας;
Πέρα από την πλάκα, συμπαθώ τον under αρκετά, καθώς είναι ευθύς και ειλικρινής, ενώ υποστηρίζει αυτά που ενστερνίζεται αγνά κι αυθεντικά.
Του εύχομαι μέσα κι από αυτό εδώ το blog να πετάξει τις πράσινες παρωπιδούλες του και να κάνει μια νέα αρχή σε σχέση με τα πιστεύω του. Εγώ από τη μεριά μου θα είμαι δίπλα του, τόσο στην εύρεση εισιτηρίων για την Πανιωνάρα, όσο και στην μύηση στο Κόμμα (ένα είναι το Κόμμα!!!)...Under, καλή αρχή!!!